اگر تفکر اصیل قرآنی، و تعالیم کارشناسان راستین قرآن(و تعیین شدگان بوسیله خود آورنده آن)،بر جامعه حاکم باشد،می رسیم به مراحلی بلند از تعالی که«لاتَکُن عبدَ غیرِک،و قد جَعَلَک الله حُرّا).(سخن امام علی(ع)در نهج البلاغه)؛هیچگاه تن به بردگی مده،که خداوند تو را آزاد آفریده است». از نظر قرآن کسی برده به دنیا نیامده است اما اگر تفکر غیرقرآنی شد،می رسیم به متفکری چون ارسطو که میگوید:«طبقه بردگان در جامعه لازم است،تا کارهای پست را انجام دهند،و اشراف و نجبا بتوانند راحت زندگی کنند»(کتاب سیاست).و این است فاصله قرآن و غیرقرآن. و این است ضرورت تفکیک.

آنجا که خورشید می وزد.ص68