1. مسبوق بودن خلقت همه کائنات و ماسوی الله (اعم از مجرد و ماده) به عدم و حدوث حقیقی و زمانی عالَم(توحید ایجابی). و نفی حدوث ذاتی و قِدم زمانی عالم(توحید عِلّیِ مشایی، توحید وجودی-چه عینی، چه تشکیکی) در فلسفه و عرفان و حکمت متعالیه.

2. نفی محدودیت علم و قدرت ذات متعال

3. بطلان قاعده «الواحد». این قاعده یونانی، نفی کننده «فاعل مختار» بودن خداوند است( و دلیلهای فلسفی آن باطل است، چنانکه خواجه نصیر طوسی بدان تصریح کرده)

4. اراده «صفت فعل» است نه «صفت ذات» چنانکه در «احتجاجات مرو» مورد تأکید معصوم(ع)قرار گرفته.

5. نفی سنخیت میان «خالق» و «مخلوق»، تا چه رسد به عینیت- و نفی جهان بینی مبتنی بر وحدت وجود و موجود.

6. نفی دیدگاه انکار شرور، یا نسبی دانستن آن در جهان.

7. نفی جبر و تفویض و اثبات «امر بین الامرین»

8. اعتقاد به «بدا» و حقیقت آن، و تغییر مقدرات(محو و اثبات) و تأکید و تأثیر «دعا» در تقدیرها (مطابق ایات قرآن و تعالیم صریح معصومین(ع) ).

9. اثبات معاد جسمانی عنصری، و حقیقت آن.

10. اعتقاد به وحی ونبوت و حقیقت ان.

11. حقیقت «عقل» و حقیقیت «علم» و تمایز آن دو از نفس، و کیفیت حصول علم برای نفس و بطلان اساسی مسئله «اتحاد عاقل و معقول» که مستند است به کشف نه عقل. (و ابن سینا آن را امری ردیء و سخیف شمرده است).

12. عقل شناسی(معرفه العقل) قرآنی، که جهان از آن بی خبر است.

13. نفس شناسی (معرفه النفس) قرآنی...

14. سخافت اعتقاد به عقول عشره، و عقول عرضی، و افلاک نسعه و افلاک محدَّد، و نفوس فلکی و جاندار بودن اجسام دوّار...(«تُرّهات» به تعبیر سیدجمال الدین اسد آبادی) و اثبات «فلکیات قرآنی-حدیثی» که ابعاد اکتشافی امروز، در مباحث کیهان شناختی، قابل قیاس با آن تعالیم و مطالب نیست.

15. حقیقت «خلق»و «امر» (ألا ! لَهُ الخلق و الأمر...) اعراف

16. اسرار کائناتی و تکوینی و روحانی (شئونی) «لیله القدر».

17. حقیقت« حروف» و سرّ بیان (در «عَلَّمَهُ البیان»)

18. اسرار اسماء و آیات و آیتیت «مهدی موعود-عج-»، از نظر «خلقت» و «غیبت» و« اجرای عدالت» (در عصر ظهور) و «اسم»... .

19. توجه به رموز معارفی و اقدامی و «غوامض حکمت موجود» در احادیث و ادعیه معتبره» (أَحیَوا أمرَنا، فَإنَّ الناس لَو عَرَفوا محاسِنَ کلامِنا لَأ تَّبعُونا...)...

20. لزوم تلاش پیگیر، برای نشر تقوی وتعاون، و ستیز با شرّ و مخاصمت با آن (و تعاونوا علی البِّر و التقوی، و لا تعاونوا علی الإثم و العدوان)...(مائده2) ...کُونا لِلظالم خَصماً و للمظلوم عوناً (نهج البلاغه77)

21. کوشش برای تشکیل «حکومت عامل بالعدل» (إن الله یأمُر بالعدل...)(نحل90)

22. تلاش برای ایجاد «جامعه قائم بالقسط» (لیقوم الناس بالقسط) (حدید25)...

23. نشر علم و فرهنگ و فرهیختگی و تأسیس کتابخانه ها (اکتسب و بُثَّ عیلمَک فی إخوانک... و احتفضوا بِکُِتُبِکُم، فإنکُم سوف تحتاجون الیها) اصول کافی ج1ص52

24. تأکید بر حماسه های مقدس(و قَتلاً فی سبیلک فَوَفَّق لنا)

25. و در مجموع، آموختن حکمت ربّانی، از منابع وحیانی: حکمتهای الهی، سیاسی، اقتصادی، تربیتی، اخلاقی سلوکی، اجتماعی، دفاعی و مسائل دیگر... و مسائل دیگر... .

الهایت الهی، الهیات بشری.ص216-212