این درست نیست که طاغوت را تنها مفهومی سیاسی بدانیم،زیرا واژه «طاغوت»،صیغه مبالغه است از مصدر«طغیان»،یعنی کسی که در برابر مردم و آیین حق،و شریعت و قانون، و فضیلت و عدالت،گردنکشی کند... و این معنی منحصر به قلمرو سیاسی نیست،بلکه در قلمروهای دیگر نیز وجود دارد،که مهمترین آنها قلمرو مالی و اقتصادی است.هر کس در قضایای زندگی بشری و رنجهایی که انسان کشیده است و اکنون نیز می کشد بژرفی بنگرد،یقین خواهد کرد که طاغوت اصلی حقیقی همان طاغوت اقتصادی است، و طاغوت سیاسی سیئه ای است از سیئات طاغوت اقتصادی و اگر خود،همان طاغوت اقتصادی نباشد. آیه مبارکه در کشف این حقیقت می فرماید:«فَامّا مَن طغی و آثَر الحیاةَ الدنیا...آن کس که طغیان کند و زندگی دنیا برگزیند»

همچنین آموزشی از امام علی بن الحسین(ع) ما را به این ناحیه عظیم در زندگی و اجتماع رهبری می کند. «ایها المؤمنون! مُصیبَتکم مِن اهلِ الرَّغبةِ فی الدنیا المائلونَ اِلیها. ای مؤمنان! فاجعه در زندگی شما همین طاغوتان دینا طلب دنیا دوستند».1

نظام طاغوتی یک مثلث است...که دو ضلع این مثلث،یعنی ضلع سیاسی(فرعون) و ضلع اقتصادی(قارون/ ملأ/اشراف)،اهمیت بیشتری دارند. اگر آن دو ضلع از میان رفتند،جایی برای طاغوت فرهنگی و نشر فرهنگ طاغوتی باقی نخواهد ماند...فاسدترین این سه طاغوت،طاغوت اقتصادی است.2

این طاغوت،چنانکه بازهم گفته شده است،مهمتر و خطرناکتر و ویرانگرتر و فسادانگیزتر و حیله بازتر و باقدرت تر از طاغوت سیاسی است،و تزویر و نفاق و ریای او بسی بیشتر، و در همرنگ نمایی استادتر، و در بهره جویی از دین و شعائر دینی و مسجد و محراب پخته تر است؛چنانکه گفته اند قارون از همه بنی اسرائیل به تورات آشناتر بود و اطلاعات دینی وسیع داشت، و تورات را از همه بهتر می خواند.3

1ترجمه الحیاة.ج3ص327-328

2-قیام جاوانه.ص169-170

3-گزارشی درباره جلدسوم تا ششم الحیاة108