قرآن کریم، بعنوان خاتم کتاب های آسمانی (و مُهَیمِنٌ علی الکُتبِ کُلًها)، دو مطب برای بشریت آورد، که نیاز انسان – در این جهان و تا ابدیّت – به همین دو چیز است:

    1-حکمت

    2-عدالت

انسان در ساختار دهی درست به روح خود، برای حضور در هماره های ابدیّت آرامش بخش، نیاز به «حکمت» (علم صحیح، به تعبیر حضرت امام محمد باقر «ع»)1 دارد؛ و در سامان بخشی به زندگی مادّی خود، در این دنیا، که راه عبور به ابدّیت است، نیاز به «عدالت» دارد. و عدالت، به تعبیر حضرت امام جعفر صادق(ع)2، و امام موسای کاظم(ع)3، یعنی: رسیدن به جامعه منهای فقر. هر جا فقر و محرومیت وجود داشته باشد، سخن گفتن از عدالت، کذب محض است، و مبارزه با تعالیم قرآن و معصوم(ع) است، و فریب دادن مردم.

1-«اصول کافی»، ج2، ص399

2--«اصول کافی»، ج3ص528

3-«همان»، ج1، ص524

ایمان فیلسوفان.ص50-51