... تعبیر «عدم تمایل به علوم عقلی و فلسفه» در مورد اینجانب بجا و بمورد نیست. طرح «مکتب تفکیک» از سوی اینجانب، به معنای عدم علاقه به علوم عقلی نیست. تفکیک، یک روش علمی است که فلسفه ما، هر گاه بخواهد از حدّ تقلید از بزرگان بگذرد و به مرحله «اجتهاد تحقیقی» برسد، باید آن را ملحوظ دارد. عدم انظباط مبانی فلسفی و وحیانی -در کل و نه کلاّ- مطلبی است که بزرگان بسیاری، غیر از تفکیکیان خراسان نیز بدان تصریح کرده اند. اصولاً حرکت از «فلسفه ایستا» و تاریخی به سوی «فلسفه پویا» و عصری - که امروز چه بسا یک ضرورت باشد- در گرو نقد فلسفی و حرکت تفکیکی است. پس می توان گفت حسّاسیّت علمی نشان دادن درباره «ابعاد» و «حدود» فلسفه، نوعی علاقه به فلسفه نیز هست.

عقل سرخ- مقاله: الحیاة و نظری لطفا آمیز. ص285