ذات متعال خالق، ازلی است، و تعیّن آن تعین ازلی است، و ذات مخلوق غیر ازلی و تعین آن غیر ازلی است. و میان این دو تعین، هیچگونه سنخیتی نمی تواند باشد(لیس کمثله شی).میان موجود ذاتاً ازلی و موجود ذاتاً غیرازلی هیچگونه سنخیّتی و تشابهی نمی توان تعقل کرد. گذشته از این، اثبات سنخیت، مستلزم ادعای نوعی ادراک حقیقت ذات (و احاطه متناهی بر نامتناهی) است و این محال است.

سپیده باوران.ص222

واژه«انقلاب»،واژه ای است بسیار بزرگ و بسیار ژرف و بسیار گسترده، و پربار و پرمسئولیت...این واژه در نوشته های اینجانب بسیار بکار رفته است. باید اعتراف داشت که این واژه دوگونه اطلاق دارد، یا به تعبیر درست تر، اطلاقی دومرحله ای دارد:
مرحله نخست: اطلاق مجازی و تسامحی.
مرحله دوم:اطلاق حقیقی و جدّی.
اطلاق نخست مربوط است به آغاز پیروزی. و اطلاق دوم مربوط است به سازندگیها و عملکردهای انقلابی پس از پیروزی، که باید در سه مظهر عمده تجلّی کند:
1-تحکیم مبانی دین خدا(در یک انقلاب دینی).
2-اعاده کرامت انسانی.
3-ایجاد عدالت اجتماعی و اقتصادی.

یا به تعبیری دیگر:«انقلاب تغییر روابط و مناسبات ظالمانه است به روابط و مناسبات عادلانه»؛ این امر باید تحقّق پیدا کند.
بنابراین،اطلاق کلمه «انقلاب» بر یک حرکت در مراحل نخستین مجازی است، و به تعبیر ما طلبه ها، «به اعتبار مایَؤُلُ إلیه» است، یعنی به اعتبار نتایج بعدی و تحقّق یافتن اهداف انقلاب،و پدیدار گشتن آرمان قشرهای وسیع مردم یک جامعه، از شرکت در انقلاب.
و واضح است که هیچ نویسنده ای نمی تواند چیزی را بر واقعیّت تحمیل کند. بنابراین، من نیز تابع واقعیّاتم، و اینهمه تأکید که بر توجّه به واقعیّات و ترک غفلت و مسامحه درباره آنها دارم، از همینجاست... مسامحه درباره«واقعیّتهای جامعه و مردم و زندگی»، در سطح حاکمیّت، خلاف تکلیف نیز هست،پس نباید غافل بود، و نباید مسامحه روا داشت...

قیام جاودانه.ص229-231

عاشورا همواره نقطه آغاز حرکتهای عظیم در تاریخ اسلام بوده است. عاشورا مشعل بزرگ زندگی و آزادگی است. ...در حرکت اخیر ملت ایران(از سال1342ش به بعد) نیز، از نیروی توفانگر عاشورا استفاده بسیار شد،لیکن سخن اصلی عاشورا، یعنی نماز-عدالت(هر دو با هم)، چنانکه باید مطرح نگشت، و اگر گاه گفته شد از حدّ حرف نگذشت. نماز توجّه به بی نیازیهای خداست و عدالت توجّه به نیارهای خلق خدا. تا از خلق خدا و نیازهای آنان غافل باشی،چگونه در برابر خداخواهی ایستاد، و با خدا سخن خواهی گفت، و دوست خواهی شد و قرب خواهی یافت،چگونه؟
با توجه به آنچه یادآوری گشت خوب روشن می شود که ما نسبت به عاشورا مدیونیم؛ و ادای این دَین حز از راه تحقّق بخشی به اهداف عاشورا عملی نخواهد شد. عاشورا پدید آمد تا به قرآن عمل شود. و شعار اصلی قرآن کریم در ساختن جامعه انسانی توحید و عدل است.
هنگامی که ارزشها مطرح می شوند،ارزشبانان باید بیدار و حسّاس باشند، تاهرجا زمینه ای پیش آمد که به افول ارزشی بینجامد،هشدار دهند و سخن بیدارگر را بگویند، و ذهن جامعه را روشن سازند، و دستاویزهای تخطئه و نفوذ را از دست دشمنان دین خدا بگیرند، و بدینسان در مرز تکلیفی خویش حضور داشته باشند.
اینجانب به واقعیّتهای دردناکی که در میان توده های مسلمان و طبقات مختلف ملّت می گذرد بیشتر توجه دارم تا به سخنان تصویرگرانه ای که گفته می شود. از اینرو از موضع عدم غفلت و عدم تغافل سخن می گویم؛ و می نگرم که اظهار حقایق اسلامی و تعالیم قرآنی-حتی در حکومت اسلامی- نیز وظیفه است. و آنچه در این چند سال اخیر- گاه گاه – یادآوری کرده ام در همین جهت بوده است و از موضع آگاهی و دردمندی و دلسوزی،نسبت به مسائل و واقعیّات مربوط به «اسلام» و «ملت»، و به منظور صیانت اعتقادات دینی نسلها.1

این نویسنده[علامه حکیمی]، این انقلاب را –در نوشته های دوران پیروزی- دارای هویّت دینی و انبیایی خوانده است، و اربعین سال 99 هجری قمری(57هجری شمسی)را دارای رسالتی شمرده است از نوع رسالت انبیا و اوصیا«ع»، و حکمای بزرگ اجتماع و اخلاق، رسالتی ابراهیمی و موسایی و داودی و سقراطی و مسیحایی و محمدی و علوی و حسینی و جعفری و ... در برابر ظلمها و جنایتهای نمرودی و فرعونی و قارونی و جالوتی و آنوتوسی و اشرافیّت رم و سرمایه داری سفیانی مکّه و چپاولهای دربار اموریان دمشق و عبّاسیان بغداد و ... و بیقین صدق کلام او تنها با ساقط شدن طاغوت سیاسی، و برجای ماندن طاغوت اقتصادی، تحقّق نخواهد یافت.

1-قیام جاودانه.ض133-134
2-همان.229